1. الگوی فداکاری باشید
اگر تیمی را رهبری می کنید، هم تیمی های خود را قانع کنید به خاطر مصلحت تیم بعضی از منافع خود را قربانی کنند. هرچه اعضای تیم با استعدادتر باشند، ترغیب آن ها به فداکاری دشوارتر است. خودتان اول از همه شروع کنید و به آن ها نشان دهید که به خاطر تیم حاضرید فداکاری کنید، به رشد و توسعه ی دیگران کمک کرده و در تصمیم گیری ها خطر کنید.
وقتی تمایل خود را به اولویت دانستن منافع تیم نشان دادید، آن گاه می توانید از دیگران بخواهید همین کار را انجام دهند. راه و روش آن را توضیح دهید و از فداکاری های آن ها تشکر و قدردانی کنید.
2. قدردانی از دیگران
یکی از اشتباهات رایج میان رهبران، به رسمیت نشناختن و قدردانی نکردن از دیگران است. تحقیقات نشان می دهد علت اصلی نارضایتی کارمندان این است که مافوق شان از آن ها به خاطر کاری که انجام می دهند، قدردانی نمی کند. رابرت مک نامارا می گوید: «ذهن ها همانند قلب ها هستند؛ جایی می روند که به آن ها ارزش داده شود». در روابط روزانه با دیگران، نام اشخاص را به ذهن بسپارید و نشان دهید که به احساسات و روحیاتشان اهمیت می دهید. در برنامه ی کاری خود توجه به دیگران را اولویت اول قرار دهید. هر فرصتی که به دست می آورید از آن ها قدردانی کنید؛ زیرا با این کار به آن ها انگیزه می دهید و در زندگی شان به انسانی تأثیرگذار تبدیل می شوید.
3. مردم باید بدانند مفید و مؤثرند
افراد باید بدانند وجودشان مفید است. کارشناس رهبری، وارن بنیس، می گوید: «همه باید احساس کنند که در موفقیت سازمان نقش دارند؛ زیرا در این صورت می فهمند کارشان معنی دارد». والتر شیپلی می گوید: «ما ۶۸ هزار کارمند داریم. با این وسعت سازمان، کار من مدیریت کردن نیست بلکه محیطی را به وجود می آورم که همه به یکدیگر کمک کنند تا فراتر از توانایی های شان حرکت کنند. من به عنوان رهبر، مسئولیت دارم و به خاطر موفقیت ها تحسین می شوم اما در واقع این کارمندان هستند که ما را به جایی که هستیم رسانده اند».
4.قدرت دادن به دیگران
یکی از مهم ترین نکاتی که باید بیاموزید، قدرت بخشیدن به دیگران است. با این کار، آن ها را با اعتمادبه نفس، پر انرژی و بانفوذتر خواهید کرد. علاوه بر آن، آزادی بیشتری در زندگی به دست می آورید و رشد و سلامتی سازمان را تضمین می کنید. در دنیای امروز، کارمندان مسئول تصمیم های مربوط به خودشان هستند و مدیران فقط آن ها را راهنمایی می کنند.
5. هرکس را متفاوت از دیگران رهبری کنید
یکی از اشتباهاتی که رهبران تازه کار مرتکب می شوند این است که می خواهند همه را به یک شکل هدایت کنند. باید نسبت به همه مهربان باشید و با احترام رفتار کنید اما نمی توانید انتظار داشته باشید روش مدیریتی یکسان برای همه جواب دهد. مثلاً یکی می خواهد با چالش های جدید روبه رو شود؛ یکی می خواهد طبق دستورالعمل ها کار کند و بعضی ها هم می خواهند خودشان برنامه کاری را طرح کنند. برای اینکه رهبر مؤثری باشید، شیوه های مدیریتی خود را با دیگران تطبیق دهید، نه اینکه از آن ها انتظار داشته باشید خودشان را با شما هماهنگ کنند.
6. ارزش دیگران را حفظ کنید
اگر تیمی را مدیریت می کنید، باید مطمئن شوید کسانی که به تیم ملحق می شوند بهتر از آن هایی هستند که تیم را ترک می کنند. هر تیم سه دسته بازیکن دارد: اولین دسته آن هایی هستند که مستقیماً به سازمان فایده می رسانند و تأثیرگذارند. دسته ی دوم نیمکت نشین ها هستند که به طور غیرمستقیم برای سازمان کار می کنند و یا دسته ی اول را حمایت می کنند. دسته ی سوم هسته ی مرکزی تیم را تشکیل می دهند که معمولاً درون دسته اول جای می گیرند. بدون وجود آن ها تیم از هم می پاشد. وظیفه ی شما این است که هر دسته به طور پیوسته رشد کند و ارتقا یابد. برای اینکه تشخیص دهید وجود چه کسانی ضروری است ببینید اگر تیم را ترک کنند، چه آسیبی به آن وارد می شود. با این نوع افراد، مناسب با آن ها رفتار کرده و ارزش های آن ها را حفظ کنید.
7. اعتمادسازی
اعتماد، مهم ترین عامل در شکل گیری روابط فردی و تجاری است. وارن بنیس و برت نانوس اعتماد را مانند چسبی می دانند که رهبران و پیروانشان را به هم متصل می کنند. مردم بیش از هر چیز دیگر می خواهند به رهبران خود اعتماد کنند و آن ها را باور داشته باشند. آن ها باید بتوانند بگویند: روزی می خواهم مانند او شوم. اعتماد باید به تدریج به وجود آید و پایدار باشد. راه هایی که یک رهبر می تواند اعتماد را از بین ببرد عبارتند از: عمل نکردن به قول ها، شایعه پراکنی، نگه داشتن اطلاعات فقط برای خود و دورو بودن. هرگاه اعتمادی از بین برود، باید دو برابر دفعه ی قبل تلاش کنید تا آن را بازیابید. می توانید به روش های زیر اعتماد ایجاد کنید: برای گوش دادن به دیگران و بازخورد دادن به آن ها زمان کافی اختصاص دهید، به دیگران احترام بگذارید و مطمئن باشید آن ها هم با اعتماد جبران خواهند کرد. هر کس را همان طور که هست بپذیرید، احساسات و نیازهای آن ها را پیش بینی کرده و همیشه آن ها را تشویق کنید.