یک تحقیق دولتی جدید در ایالات متحده نشان داده است که موشهای نر بعد از قرار گرفتن در معرض مقادیر بسیار بالا از اشعه تلفنهای همراه، آثاری از افزایش نوعی تومور قلبی را نشان دادهاند. البته کارشناسان اعتقاد دارند که نباید زیاد به این مورد اهمیت داد چرا که میزان اشعه تابیده شده به موشهای حاضر در این آزمایش، بسیار بیشتر از حدی است که یک کاربر در بیشترین حالت استفاده از تلفنهای همراه تجربه خواهد کرد.
نگرانیهای جاری در مورد این است که آیا تلفنهای همراه میتوانند موجب ایجاد سرطان در بدن شما، به ویژه سرطان مغز شوند؟! چون ما در اغلب اوقات گوشیهای خود را در نزدیکی صورت میگیریم. اینکه تلفنهای همراه از خود تابشهایی را منتشر میکنند، کاملا صحیح است اما تشعشع فرکانس رادیویی دارای انرژی بسیار پایینتر از تابش یونیزه کنندهای است که شما از اشعه ایکس یا حتی باران رادیواکتیویته دریافت میکنید. تابشهای یونیزه کننده میتواند موجب آسیب به DNA شوند که در نهایت منجر به سرطان میشود. اما تشعشع فرکانس رادیویی منتشر شده از یک تلفن همراه این کار را انجام نمیدهد و نتایج امروز نیز از این ادعا پشتیبانی میکند.
یکی از مطالعات انجام شده نشان میدهد موشهای نری که در معرض سطوح بسیار بالایی از تابش پرتو فرکانس رادیویی قرار گرفتند، تومورهایی در اطراف قلبشان رشد کرده است و موشهای ماده نیز در معرض تابش قرار نگرفتند اما در مطالعه دوم نه موشهای نر و نه موشهای ماده، هیچکدام مشکلات سلامتی واضح و خاصی را نشان ندادند. در هیچکدام از تحقیقات نیز شواهد مشخصی در مورد اینکه تشعشع فرکانس رادیویی موجب تومورهای مغزی میشود، مشاهده نشد. اگر چه محققان همچنان به تحقیق ادامه میدهند. البته این مطالعات گزارشات اولیه هستند که هنوز توسط دانشمندان مستقل، بررسی نشدهاند.
طبق بیانیه جفری شورن (Jeffrey Shuren)، مدیر مرکز دستگاهها و بهداشت رادیولوژی FDA، در حالی که کمیته ارتباطات فدرال، میزان تشعشع فرکانس رادیویی، که مجاز است از تلفن همراه شما خارج شود را محدود میکند، اداره غذا و داروی آمریکا در مورد اینکه آیا این محدودیتها امن هستند یا نه، ابراز تردید کرده، بنابراین FDA به طور مستقل از برنامه ملی سم شناسی (NTP)، که بخشی در مؤسسات ملی بهداشت است، درخواست کرده است تا اقدام به انجام تحقیق بر اساس نتایج NTP کنند و صدها مطالعات دیگر از این دست انجام شده است تا FDA این اطمینان را حاصل نماید که محدودیت فعلی برای میزان تشعشع تلفن همراه مناسب و در حد بیخطر است. اما باید در نظر داشت که به طور خاص در این تحقیق از فرکانسهای سرویسهای ۲G و ۳G استفاده شده، نه فرکانسهای مورد استفاده در شبکههای پیشرفتهتر ۴G و ۵G.
محققان، تمام بدن این جوندگان را به مدت بیش از ۹ ساعت در روز، در معرض امواج رادیویی قرار داده و این کار را تا دو سال ادامه دادند. طبق بررسیهای اعلام شده در سایت تحقیقات پزشکی Stat News، این نکته را هم باید در نظر داشت که یک موش دو ساله تقریبا معادل عمر یک انسان ۷۰ ساله را دارد و قرار گرفتن در این میزان اشعه، بسیار بالاتر از آن چیزی است که افراد تجربه میکنند. جان باخر (John Bucher)، دانشمند ارشد NTP، میگوید “بنابراین، این یافتهها را نباید مستقیما با میزان استفاده از تلفن همراه توسط انسان، مورد مقایسه قرار داد.”
طبق اعلام نظر FDA، حتی با این میزان بالای اشعه، باز هم هنوز رابطه بین تابشها و سرطان، نسبتا نامشخص، مبهم و متضاد بوده است. جفری شورن همچنین بیان داشت که در حقیقت یافتههای حاصل از ارزیابیهای FDA، نشان داد موشهایی که در معرض تشعشع قرار گرفتند حتی از نمونههایی که تحت تابش نبودند، عمر طولانیتری نیز داشتند! البته به گزارش Stat News، این اختلاف خیلی ساده میتواند به دلیل شانس و احتمال باشد.
با این وضع مبهم، نتایج بدست آمده از این جوندگان برای انسانها چه حاصل و معنایی دارد؟ کارشناسان که اعتقاد دارند مشکل چندان حادی نیست. FDA نیز ابراز داشت با اینکه ما شاهد استفاده روزمره بسیاری از افراد بزرگسال از تلفنهای همراه هستیم با این حال افزایشی در میزان آمار افراد مبتلا به تومورهای مغزی مشاهده نمیشود.
اوتیس براولی (Otis Brawley)، مدیر ارشد انجمن سرطان آمریکا نیز در مصاحبهای با The Associated Press اعلام کرد که موافق با این گفتههاست. او گفت: “شواهد مبنی بر ارتباط بین تلفنهای همراه و سرطان بسیار ضعیف است و تاکنون، ما شاهد افزایش خطر سرطان در افراد نبودهایم.” براولی همچنین در طی این مصاحبه اینچنین گفت که من به شخصه موقع صحبت کردن، گوشی موبایلم را کاملا به گوشم میچسبانم!